Djivan Gasparyan (Ջիվան Գասպարյան) 12 Ekim 1928’de Ermenistan’ın Ahta bölgesinin Solag köyünde dünyaya geldi. Küçük yaşta evin geçimine katkıda bulunmak için çalışmalara başladı, fakat aklı hep duduktaydı. «Sessiz filmler yerel müzik eşliğinde gösterilirdi. Duduk’u ilk kez sinemada dinledim. Bir taraftan da ailemin geçimine yardımcı olmak zorundaydım. Topladığım şişeleri satarak ilk duduğumu aldım. Altı yaşındaydım, çalmayı kendim öğrendim. Çocuk grubundan sonra Gomidas Konservatuarı’na girdim. Master ve pedagoji eğitiminden sonra konservatuarda eğitim görevlisi oldum.»

Djivan Gasparyan 1946’dan 1982’ye kadar Tatul Altunyan Halk Müziği ve Oyunları Topluluğu’nda solist olarak yer aldı. Yapımcı-müzisyen Brian Eno 1989’da Moskova’da Melodia plak şirketinin stüdyolarında Sovyet halklarının müziklerini incelerken; Djivan Gasparyan’ın müziği ile karşılaştı. Çok etkilenen Eno, Gasparyan’ı Londra’ya çağırdı. Gasparyan’ın yurtdışında yayınlanan ilk albümü «I will not be sad in this world» bu dönemde kaydedildi.

Gasparyan bu albümden sonra dünyanın en ünlü senfonik orkestraları ve Peter Gabriel, Lionel Ritchie, Michael Brook gibi tanınmış müzisyenlerle çalıştı. Avrupa ve Amerika’da pek çok albüm yayınlandı. «Ronin», «Gladyatör» gibi pekçok filmde müzikleriyle yer aldı.

2001 senesinde Erkan Oğur’la birlikte «Fuad» adlı albümü çıkarttı. Albümde ikisanatçı hem sesleri, hem de çalgılarıyla şarkılara hayat verdi. Fuad’da Türkiye ve Ermenistan halklarının müzikleri tamtaze bir tarzla sunuldu.

Kaynak: Last.fm

Bu sayfada bulunan metinlerin kaynağı sonunda belirtilmiştir. İçeriklerin hatalı ya da uygunsuz olduğunu düşünüyorsanız lütfen bizi bilgilendirin.